Հայաստանի ազգային խորհրդանիշների վերաիմաստավորումը և դրանց շուրջ հասարակական համախմբումը ոչ միայն անհրաժեշտ են երկրի ազգային ինքնության պահպանման համար, այլև պարտադիր՝ դրա կենսունակությունը երաշխավորելու նպատակով։ Սակայն այսօր գործող քաղաքականության տրամագծորեն հակառակ մոտեցումը վտանգում է այդ գործընթացը՝ նվազեցնելով ազգային ինքնության ներուժը և խոչընդոտելով նրա ամրապնդմանը։ Այս համատեքստում հատկապես վտանգավոր են «Արարա՞տ, թե՞ Արագած» նմանօրինակ հասարակական-քաղաքական կեղծ խոսույթները, որոնք նպաստում են հասարակության բևեռացմանը։ Խորհրդանիշների շուրջ առաջացած հակասությունները հաճախ օգտագործվում են ոչ թե համախմբման, այլ բաժանարար գծեր ստեղծելու նպատակով։ Դա խոչընդոտում է ազգային համախմբմանը՝ թուլացնելով պետական ինստիտուտների և հասարակության միջև կապը։ Հատկապես զգալի է դա քաղաքական դաշտում, որտեղ ազգային խորհրդանիշների մանիպուլյացիան օգտագործվում է կարճաժամկետ շահերի համար՝ առանց հաշվի առնելու դրա երկարաժամկետ հետևանքները։ Սա խոչընդոտում է ընդհանուր ազգային ինքնության ձևավորմանը՝ ստեղծելով բազմաբևեռ և հակամարտող ինքնությունների դաշտ։ Արդյունքում՝ փոխանակ խորհրդանիշները դառնան ազգի միասնականության հիմքը, դրանք դառնում են տարաձայնությունների առիթ։