Այս վերլուծությունը պատրաստ էր դեռևս նախքան սույն թվականի սեպտեմբերի 27-ը՝ պատերազմական գործողությունների մեկնարկը․ սակայն կապված պատերազմի և դրանով պայմանավորված սահմանափակումների հետ, այն չի հրապարակվել։ ՄԱԿ-ի Գլխավոր Ասամբլեայի խորհրդանշական 75-րդ նստաշրջանը իր վրա է սևեռել ողջ աշխարհի ուշադրությունը՝ հատկապես հաշվի առնելով կորոնավիրուսի համաճարակի հետևանքով ի հայտ եկած գլոբալ ճգնաժամը և հակահամաճարակային պայքարում միջազգային առաջնորդության վակուումը։ Երկրների մեծ մասը ՄԱԿ-ի ԳԱ ամբիոնը օգտագործում են արտաքին քաղաքական տարաբնույթ հարցերի շուրջ իրենց հիմնական մոտեցումները ներկայացնելու նպատակով. այնտեղ հնչող ելույթները զուտ իրավիճակի նպատակահարմարությունից բխող տեքստեր չեն, այլ անցնում են լուրջ նախապատրաստական փուլ և բխում են տվյալ երկրների ռազմավարական պատկերացումներից։ Այս առումով, կարևոր է հասկանալ, թե ինչպես ՄԱԿ-ի գլխավոր ամբիոնը օգտագործվեց Հայաստանի և Ադրբեջանի իշխանությունների կողմից՝ իրենց հիմնական ուղերձը աշխարհին ու սեփական հանրությանը մատուցելու նպատակով։ Սույն հոդվածի շրջանակներում փորձել ենք անդրադառնալ Հայաստանի և Ադրբեջանի ղեկավարների ելույթների հիմնական շեշտադրումներին՝ դրանք դիտարկելով համեմատության մեջ։